Wynagrodzenie chorobowe dla nowo zatrudnionego pracownika

Pracownik stał się niezdolny do pracy przed upływem miesiąca od zatrudnienia (wcześniej przez ponad rok był zarejestrowany w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna). Czy ma prawo do wynagrodzenia chorobowego od pierwszego dnia, jeśli posiada kilkunastoletni okres ubezpieczenia chorobowego?

Jeśli okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego wynosi co najmniej 10 lat, to tak.

Prawo do zasiłku chorobowego (także wynagrodzenia chorobowego) przysługuje pracownikowi po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Jest to tzw. okres wyczekiwania. Do tego czasu wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, o ile przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni lub była spowodowana urlopem wychowawczym, urlopem bezpłatnym, albo odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego. Powyższe wynika z art. 4 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy zasiłkowej.

Pracownik może jednak nabyć prawo do wynagrodzenia chorobowego od pierwszego dnia zatrudnienia (podlegania ubezpieczeniu chorobowemu), w przypadkach określonych w art. 4 ust. 3 ustawy zasiłkowej. Chodzi tu o ubezpieczonego:

• będącego absolwentem szkoły lub szkoły wyższej, który został objęty ubezpieczeniem chorobowym (lub przystąpił do tego ubezpieczenia) w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych,
   
• który stał się niezdolny do pracy na skutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy (albo wypadku przy pracy, z tym że wówczas nie przysługuje wynagrodzenie chorobowe, tylko zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego),
   
• podlegającego obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu, który posiada wcześniejszy co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego,
   
• będącego posłem lub senatorem, który przystąpił do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji.

Jeżeli więc pracownik, o którym mowa w pytaniu, posiada wcześniejszy co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego (w tym ubezpieczenia społecznego przypadającego przed 1 stycznia 1999 r.), to od pierwszego dnia choroby ma prawo do wynagrodzenia chorobowego. W innych okolicznościach musi spełnić wymóg wyczekiwania na prawo do tego wynagrodzenia. W takim przypadku dni niezdolności do pracy przypadające w okresie pierwszych 30 dni ubezpieczenia chorobowego (z tytułu obecnego zatrudnienia) należy potraktować jako nieobecność usprawiedliwioną bez prawa do wynagrodzenia lub zasiłku. Okres ten przy ustalaniu okresu wyczekiwania traktuje się na równi z okresem ubezpieczenia chorobowego. Wynagrodzenie chorobowe należy wypłacać począwszy od 31 dnia zatrudnienia (ubezpieczenia chorobowego).

Zwracamy uwagę! Do limitu 33 dni (odpowiednio 14 dni, jeżeli pracownik najpóźniej w roku poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy ukończył 50 rok życia) wynagrodzenia chorobowego w roku kalendarzowym nie wlicza się okresu niezdolności do pracy, za którą pracownik nie nabył prawa do tego wynagrodzenia na skutek nieposiadania wymaganego okresu ubezpieczenia chorobowego. Okresu tej niezdolności nie uwzględnia się również przy ustalaniu okresu zasiłkowego.

Pracownik w wieku 45 lat zatrudniony od 1 sierpnia 2013 r., stał się niezdolny do pracy z powodu choroby od 22 sierpnia do 2 września 2013 r. (12 dni). Przed podjęciem obecnej pracy był przez rok zarejestrowany w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna. Przerwa w ubezpieczeniu chorobowym tego pracownika przekroczyła 30 dni. Jeżeli więc pracownik nie posiada wcześniejszego co najmniej 10-letniego okresu obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego (w tym ubezpieczenia społecznego przypadającego przed 1999 r.), to ma prawo do wynagrodzenia chorobowego dopiero za okres od 31 sierpnia do 2 września 2013 r., tj. za 3 dni z limitu 33 dni wynagrodzenia chorobowego przysługujących w 2013 r.